maandag 11 juli 2011

The End

 

Ronald en ik zijn om 7u op en gaan douchen. De handdoeken die gebruikt zijn gaan weer de wasmachine in tezamen met het witte beddengoed. De rest van de toiletartikelen worden ingepakt en nog steeds zijn alle 3 de koffers onder de 50lbs..

huisje florida 2011 008

Hierna zal Robert er toch ook aan moeten geloven en wakker moeten worden. Hij gaat vlot onder de douche en ik haal zijn bed af en leg de lakens en slopen voor de wasmachine. Als Rob de laatste spullen ook in zijn koffer heeft gestopt zit zijn koffer pas op 45 lbs.. Knap hoor!

We maken ons townhouse schoon, ruimen de kastjes in de keuken op en de koelkast leeg en nemen de laatste flesjes water mee op weg naar het vliegveld.

huisje florida 2011 026

De sleutels gaan weer terug in de lockbox en we gaan op weg naar Sizzler voor ons laatste ontbijtje voorlopig in de USA.

Ik word afgezet bij het United gedeelte van MCO met de koffers en de handbagage en de mannen brengen de Jeep weer terug naar Alamo. Het bonnetje komt op $0.00 te staan en we gaan met de bagage naar de incheckbalie. Hier moeten we zelf inchecken en boardingpasses afdrukken. Ronald en mij lukt het na een tijdje klungelen maar Robert moet in de rij staan want zelfs de baliemedewerkster kan niks voor hem doen.

koffers mcomco

united mco

Als we alle boardingpasses hebben gaan we naar de douane en door de security. Altijd weer een genot. Ronald en ik moesten door de bodyscan en Rob mocht zo doorlopen. Rob zijn handbagage ging nog piepen, maar omdat de meneer achter de band de bakken (voor schoenen/tassen/laptops) aan het terugbrengen was naar het begin van de rij mocht hij zo verder lopen (verbazing).

We gaan nog even wat zitten internetten op een bankje en op tijd lopen we naar gate 40 toe waar we al snel mogen boarden. In het vliegtuig gaat het gerommel met stoelen en bagage weer van start en als we dan uiteindelijk allemaal zitten hebben we nog een uur vertraging omdat de piloot paperwork moet invullen van maintenance. Helemaal vervelend als je echt vliegangst hebt.

Op IAD halen we snel een broodje bij Subway (nou ja snel, er staat een lekker rijtje) en gaan direct het volgende vliegtuig in. Hier verloopt de doorloop van de passagiers een stuk beter, vliegtuig is voor 75% gevuld, veel zakenlui, rustig dus. Wij (wij wel) zijn weer klaar voor de start als de piloot doorgeeft dat maintenance nog niet klaar is en dat behalve snel we ook veilig willen vliegen, dus even wachten mensen. En wederom zitten we 55 minuten in de riemen voordat er een push-back plaatsvindt. Na een vlucht van 7 uur en een kwartier komen we op Schiphol aan. ik ben gesloopt, nachtvluchten zijn vreselijk voor mij, doe geen oog dicht. Robert heeft nauwelijks geslapen, Ronald heeft de gehele vlucht geslapen.

Ik heb in 18 dagen 4 vluchten met United gedaan en ik heb 4 maal vertraging gehad. De eerste vlucht was bijna 3 uur en daar kregen we dan ook gelijk via een e-mail ter compensatie extra miles voor. Hebben jullie dat nou ook, constant een kleine doch vervelende vertraging met UA? Ze claimen op de servetjes dat ze de maatschappij zijn die het meest op tijd vliegt. Het kost elke keer bijna de overstaptijd. Wij rennen altijd over het vliegveld heen.

De koffers komen snel op bagageband 18 aan, en we zien al van ver dat de Delsey koffer van Ronald een deuk in de zijkant heeft en de koffer van Robert is echt stuk. Kan niet meer op de pootjes staan, zijnaden zijn stuk, 2 ritsen zijn kapot. What happend? Er staat bij de douane niemand waar we ook maar iets aan kunnen aangeven en dus lopen we lekker door.

koffer geslooptkoffer kapot ua

We gaan met de bus op weg naar P3 en de auto is zo gevonden. We willen uitrijden, we hebben bij de betaling met IDEAL een code gekregen maar die kunnen we niet intoetsen bij het verlaten van P3. Als we op het telefoonknopje van de paal drukken blijkt dat Ronald op 24-6 een uitrijkaart had moeten krijgen, helaas is dit niet gebeurd. Even in zijn achteruit naar de klantenservice en daar staan al meer mensen in de rij die hetzelfde probleem hebben (TIP!!). Roon komt met een uitrijkaart naar de auto en we gaan op pad, op pad naar huis. Totdat…we in de file komen, dat kan er ook wel bij, we zien de humor er van in, ik werk via de Blackberry wat e-mail weg en stuur een aantal met de Blackberry genomen foto’s door naar de laptop.

park travel P3

Thuisgekomen gaan we heerlijk douchen, ruimen we de koffers uit, ik doe een wasje en ga 2 uurtjes naar bed. Ronald en Robert gaan alle 2 niet naar bed.

‘s Middags gaan we Sammie ophalen bij mijn ouders. Hij is superblij om ons te zien en is bij opa en oma erg braaf geweest.

Oma heeft heerlijke groentesoep gekookt als lunch en ook voor de avondmaaltijd is gezorgd. Iedereen is erg blij met de spulletjes die we hebben meegenomen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

We hebben wederom een TOP-vakantie gehad in Orlando. Dit blijft onze favoriete bestemming.

*Wat is het leuk om reacties op een blog te krijgen. Vroeger schreef ik alleen voor familie en bekenden, maar ook voor semi-bekenden van het Orlandotips-forum schrijven is nog leuker! BEDANKT!

*Aquatica is een geweldige ontdekking voor ons geweest en is vanaf nu onze nummer 1 van de parken, direct gevolgd door Sea World. Wat hebben we in Sea World 2 geweldige dagen door gebracht. Trouwens WDW staat ook op 2!

*Voor de mannen blijft het live bijwonen van een Baseball-wedstrijd van hun favoriete club, de Tampa Bay Rays, altijd een hoogtepunt.

*De dollar stond voor ons bijna de hele vakantie erg gunstig ($1.44) en de benzineprijs was tussen de $3.35 en $3.45 per gallon.

*Het townhouse is ons ontzettend goed bevallen, mede door Aquatica totaal geen gemis van een eigen zwembad gehad. Ook de locatie, Davenport, was prima.

*Deze vakantie was de Dollar Tree (dankzij Teleton) een leuke ontdekking. Ik heb een kassabon bewaard omdat het gewoon zo leuk is om te zien dat alles een dollar kost.

*We hebben ongeveer 750 foto’s gemaakt.

*Deze vakantie heeft het blogje schrijven mij geen moeite gekost. Op de cruise in 2009 had ik het idee dat ik elke avond huiswerk had, maar dat was nu totaal niet het geval.

*Ik heb me voorgenomen nooit meer een planning/schema te maken, want door iets kleins als een jichtaanval of door noodweer, lijkt het schema nergens meer op. Ik ga ook geen hotels meer boeken voor de vakantie, als we tijdens de vakantie naar een andere plek willen voor een of meer dagen dan maak ik ter plekke een Priceline-boeking. Het was dus ook een educatieve vakantie.

*We gaan nooit meer zonder Colchicine op vakantie.

*Verder ben ik nog nooit zo uitgerust van een vakantie in Florida thuisgekomen en dat is toch ook de bedoeling van vakantie!

 

Het zit er nu weer op, tot volgend jaar!

 

zondag 10 juli 2011

dag 15, the day before last

 

Bedankt voor alle lieve/leuke/vriendelijke/complimenteuze reacties op het blogje over Sea World.

Dit is de laaste volledige dag van de vakantie. Zo’n dag dat het inpakken moet beginnen maar waarin je ook nog lekker wilt genieten van de laatste volle dag vakantie.

Om 08.57u reden we na een ontbijtje thuis het terrein van Aquatica op waar de zon nog ver te zoeken was. Aan de temperatuur lag het niet om 09.30u was het 30°c in het golfslagbad. De mannen doen een rondje glijbanen en the lazy river en vullen nog een paar maal (voor de laatste keer) de refillable cup bij. Om 11u uur begonnen we al flink te zweten en waren meer in het water dan in de zon en om 12.30u gingen we oververhit van ons bedje af. We waren medium-well done en het was genoeg geweest. Toen we bijna bij ons huisje in Davenport waren waren we net weer genoeg afgekoeld door de airo in de auto.

We hebben een heerlijke ijskoude strawberry lemonade genomen  en hebben ons online ingecheckt voor de UA 946 van morgen 12.50u. De koffers hebben we na het douchen ingepakt en ze zitten alle 4 nog ver onder het gewicht. Goed gedaan, hè?

Om 18u hadden we met onze vrienden afgesproken bij Applebee’s aan de 192 maar hun TomTom had hier duidelijk geen zin in. Via St. Clouds en de tolweg naar Tampa, hebben ze ruim 2 uur in de auto gezeten en we zijn ze niet meer tegengekomen. De mannen hebben heerlijke ribbetjes gegeten en ik vond de mashed patatoes  erg lekker. Vlees hoeft voor mij niet.

We hebben zojuist alle rommel uit het huisje verzameld en weggegooid. We hebben waterflesjes voor morgen naar het vliegveld bewaard. De keuken is schoon, handdoeken allemaal gewassen, dus onze taak zit er weer op. Morgen het beddengoed bij en in de wasmachine doen en dan ontbijten we bij Sizzler op weg naar het vliegveld.

Het volgende en laatste blogje komt uit Nederland als we de vliegreis weer achter de rug hebben.

Bedankt voor het meelezen.

zaterdag 9 juli 2011

Dag 15, Seaworld

 

Al jullie positieve reacties gaven ons een grote glimlach bij het ontbijt. Bedankt!

We gaan de dag gewoon weer met het zelfde positivisme tegemoet. Om 8.30u in de auto op weg naar Seaworld. 

Even een verhaaltje vooraf: Toen Robert erg ziek was hield ik me vast aan het feit dat ik met hem nog met de dolfijnen wilde zwemmen en dat ie gewoon beter moest worden. In 2008 hebben we op de Bahamas met de dolfijnen gezwommen, geweldig. Bij het zien van een  dolfijn houd ik het sindsdien niet droog.

 

florida 2011 0807 003florida 2011 0807 004

We gaan na binnenkomst gelijk de dingen doen (voor de orca-show begint) die we vorige keer niet hebben gedaan en we beginnen bij de manta’s. Ik ga gelijk met mijn jaarpas 2 bakjes garnalen (grijs en groot) kopen. Mèn wat stinkt het bij de kassa, bbrrrr. Krijg je toch mooi een dollar korting per bakje met de jaarpas, nice! Robert gaat foto’s maken en Ronald gaat de manta’s voeren. Het idee is om de garnaal onder water en onder de manta te houden, want daar zit de mond van de manta, aan de onderzijde van zijn lijfje, geeft Roon het Steve Irwin gevoel en ze kunnen mooi de kant opklimmen voor een shrimp, anders krijgen ze niks. We hebben zo gelachen. Een castmember kwam ook nog even vertellen hoe het moest maar ook voor haar deed Roon zijn vingers niet onder de manta zijn lijfje.

We zijn vervolgens doorgelopen naar de dolfijnen. hier kwam de eerste brok in de keel. Prachtige foto’s heeft mijn kind gemaakt.

Hierna naar de dolphin nursery en daar was deze week net een klein dolfijntje geboren die lekker dicht bij mama bleef. Ook weer prachtige foto’s.

Na de baby-dolfijntjes gingen we naar One Ocean show, toen het eerste deurtje in het bassin in het water open ging kwamen de tranen. Wat een prachtige show. Ik heb geen foto genomen, dat hebben de mannen gedaan.

Na deze (mijn) breakdown zijn we tegen de klok in terug naar de uitgang gelopen. We hebben een eekhoorn, een stekelvaren, een aapje, een opossum, een woodpecker, zeeleeuwen, manatees en pinguïns gezien.

We zijn vervolgens voor $6 pp de dolfijnen nog sardientjes gaan voeren. Ik was helemaal op aan het einde van deze geweldige dag.

We hebben 2 maal een klein beetje regen gehad, niks vergeleken met de ontzettende hoosbuien in de eerste week. We kijken terug op een prachtige (emotionele dag, voor mij dan) en dierrijke dag. Het was FANTASTISCH. En ik begrijp de meiden Senna en Tiggergirl een stuk beter met hun Seaworld-verslaving!

vrijdag 8 juli 2011

Dag 14, weatherforecast

 

Bedankt voor jullie leuke reacties. De dag begint altijd met het lezen van jullie stukjes!

Vanmorgen om 7u geeft de Amerikaanse Erwin Krol door dat het weer allerbelabberdst wordt vandaag. Als we de shutters opendoen zien we een dikke grijze wolkenmassa die we ons van de eerste dagen kunnen herinneren. We zitten niet bij de pakken neer, bezoeken de douche, poetsen de tanden, trekken de zwemkleding aan en maken ons kind wakker. We laten ons niet gek maken door een paar donkere wolken.

Op weg naar Aquatica gaat het al regenen en als we de weg naar de parking indraaien zien we ook in de sloot aldaar dat het lekker giet. Op rij 15 krijgen we een plekje aangewezen en al lopend naar de ingang wordt de regen minder. In het park nemen we eerst een plekje onder de grote turquoise parasol om niet direct alle spullen te hoeven verplaatsen als er een buitje regen op ons neerdaalt. Na een minuut of 20 komt er een moeder met 6 kinderen op 2 stoeltjes naast ons liggen en Ronald heeft maar 10 minuten met moeder en kids nodig om te zeggen dat ie ‘lekker’ in de zon gaat liggen (zon??waar???). Moeder vraagt aan mij: “ are you leaving?”, en in mijn “Yes we are” riep zij al tegen haar dochter: ” Maria grab those chairs”.

We liggen binnen een half uur na binnenkomst zonder parasol onder een donkergrijze lucht in Aquatica, totaal aan de weergoden overgelaten. En warempel, de zon breekt door de grijze soep heen en we hebben de mooiste en warmste 6 uurtjes Aquatica van deze vakantie. Ik ben zelfs een beetje verbrand op mijn onderbenen.

aquatica 0707

Na een bezoekje aan de dolfijntjes rijden we terug naar ons huisje.

Als we binnen zijn gaat buiten het licht uit en komt er een ontzettende storm opzetten en gaat het bijzonder hard regenen. Wat een timing!

Na een wasje en een geprekje met de meisjes in Den Haag gaan we er toch even uit voor een hapje avondeten.

Niet zo’n goed plan, alle wegen zijn verstopt, het lijkt wel een compleet infarct rondom de 4 en de 192. We hebben kleine stukjes gereden, veel stilgestaan in de regen en wat ongelukjes gezien. We eindigen bij gebrek aan beter bij Sizzler, waar we lekker eten en een zeer aardige server hebben.

Hierna een paar laatste boodschapjes bij de Walmart, o.a. voor 2 collega’s van mijn afdeling een fles Waterbabies van Coppertone. Is in Nederland niet te koop en is geweldig spul voor die kleintjes. Robert zijn oncoloog heeft het ons vroeger aangeraden.

waterbabies

Nu maak ik mijn blogje even af en de mannen kijken naar baseball. Alweer zo’n heerlijke vakantiedag in Florida. Morgen, als het weer (en de jicht) meezit, naar Seaworld.

jicht enkel 1

donderdag 7 juli 2011

Dag 13, easy does it….

 

Robert zijn allergrootste hobby is uitslapen en dat heeft hij nu al een kleine 2 weken niet gedaan. Je moet er wat voor over hebben om met je ouwelui mee op reis te gaan. Die slapen al een jaar of 20 niet meer uit. Dus ging Robert vandaag aan zijn hobby werken en gingen Ronald en ik blogjes , nieuws, e-mails ed. lezen terwijl de wasmachine zijn werk op de achtergrond prima uitvoerde. Helaas was Verizon vandaag bezig met een update aan de TV kanalen en dus kon er geen nieuws en sport gekeken worden. Ronald werd na een uurtje zonder nieuws-update wat ongedurig/rusteloos en ging de buren langs. De buren waren of aan het werk, of deden niet open of hadden geen Verizon. Ja, hij heeft heel wat buren bezocht (lees: geen TV in de USA = paniek in de ogen).

Verizon-Kins-to-Be-Charged-70

Robert kwam om 10u uit zijn bedje en had lekker geslapen. Op Twitter kon hij vinden dat het om een update ging en dat dat nog wel even kon gaan duren.

We gaan ons klaar maken voor de lunch en rijden de 192 af richting de Flea Market tegenover de Walmarkt voor een vierde koffertje. We kunnen na een poosje te hebben rond gelopen (denk zwarte markt Beverwijk) een leuke semi-harde koffer kopen voor nog geen $30. Mijn klokkenluidertje ging nog afdingen ook en hij kreeg 10% korting.

koffertje flea market

Ik heb een lekker verlanglijstje meegekregen van mijn moeder en de spullen die ze wil hebben zijn lekker verspreid over Greater Orlando te koop. De Walmart bij het huisje op de hoek had haar merk haarmousse niet, dus gelijk van de flea market overgestoken naar de Walmart en gelukkig hadden ze het daar wel. Kan ze weer een jaar lang goed voor de dag komen.

suave beppie

We krijgen in de Walmart een sms waar we gaan eten vanavond. Robert en ik hadden de Steak ‘n Shake in gedachten. Dat vinden de anderen ook allemaal een prima idee. In de Walmart vinden we ook nog een rek met nephorloges van het merk waar de zaak van Ronald patent op heeft, dus er zijn weer foto’s naar de collega’s van mijn hubby verzonden. Ronald kan het eerste half jaar wel hier aan de slag. Disney en Walmart aanklagen (hahaha) vergt denk ik wel wat tijd. We brengen de boodschappen en het koffertje nog even naar het huisje en inmiddels doet de TV het ook weer tot grote opluchting van de mannen.

steak-n-shake-logo

Onze vrienden zijn vandaag lekker bijgekleurd in Blizzard Beach. Er gaan een aantal mensen binnen het gezin van der Linden niet lekker slapen vannacht. Ze hebben teveel pret gemaakt en niet op de sterkte van de zon gelet.

Steak n Shake 2

steak-n-shake-1023x686

steak-n-shake-011-large

Omdat er geen vegetarische variant in het menu zit neem ik een burgertje dat Robert lekker vindt en ik neem het broodje de gemolten kaas en de champignons en hij pikt mijn burger erbij. Ze serveren heerlijke frietjes en de milkshake als dessert is gewoon goddelijk. Minstens 1000 calorieën maar ik heb geen burger genomen, ha!

Na de maaltijd kletsen we nog even na in de leuke winkel ernaast (denk aan een kleine Bargain World). Onze vrienden gaan morgen voor het eerst de Keys to the Kingdom tour doen. We zijn zelf erg enthousiast (hebben hem in 2009 gedaan) en zijn zo benieuwd wat zij er van vinden.

Hierna rijden we naar huis en komen we nog een prachtige rode wolkenlucht tegen waarvoor we de auto even aan de kant van de weg zetten.

florida 2011 0607 002florida 2011 0607 004

Morgen weer een dagje Aquatica want die enkel wil nog niet echt veel dunner worden….

jicht enkel

woensdag 6 juli 2011

dag 12, Aquatica en Premium outlets

 

@twinmom: Ronald doet niks op Allopurinol, daar breken de jichtaanvallen gewoon doorheen. Ook niet minder hevig. Ronald is voor de jichtaanvallen ook al van bloeddrukmedicatie verandert, het is tnt een raadsel wat de aanvallen triggert.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Vandaag al weer zo’n onwijs heerlijke zonovergoten vakantiedag in Aquatica. Deze dag nog rustig aan. Ronald zijn enkel is wel minder pijnlijk maar nog erg dik. De mannen zoeken om 9u gelijk een plekje onder de parasol want er zijn wat rode plekken op de schouders bemerkt. Ik ga gewoon lekker in de zon op een bedje naast de parasol.

florida 2011 0507 004

Het is vandaag een heel stuk rustiger dan de dagen ervoor. We hebben vooral de eerste uurtjes veel ruimte in het golfslagbad. Tegen het middaguur wordt het wat drukker.

florida 2011 0507 001

Robert heeft vandaag weer een all-you-can-eat optie genomen en hij neemt steeds als hij uit het restaurant terugkomt een lekker kopje koffie voor Ronald mee en een frisje voor mij. Het is nu zo’n 38°C geworden en de zon brandt lekker.

Om 14u zitten we in de auto op weg naar het postkantoor van Celebration want de kaartjes van Universal studio’s die ik zondag op Ebay heb verkocht kan ik dan aangetekend verzenden. We vinden Celebration altijd een genot om door te rijden en te lopen. Een bezoekje aan het postkantoor is geen straf.

Ik sta in het postkantoor achter 5 mensen die hun ding moeten doen en het neemt een tijdje in beslag. Als ik aan de beurt ben en vertel wat ik in gedachten had voor de envelop met kaartjes en krijg ik 2 stickers mee, die ik moet gaan invullen en dan kan ik vervolgens weer in de rij gaan staan. Ok, stickers ingevuld en ik neem weer plaats achter een persoontje of 5. Gaat er achter mij (!!) een meneertje zijn loketje openen, top. De dame voor mij loopt er heen en ik stiefel er achter aan. Komt er een mevrouw van de oorspronkelijke balie (aan de voorzijde van mij) mij vertellen dat dat niet de bedoeling is, 2 rijen maken, dus ik wil weer netjes naar mijn plekje gaan (relax, I’m on vacation) maar dat hoefde nu toch ook weer niet, blijf nou maar staan (OMG). Ik wordt netjes geholpen en de meneer van het postkantoor is lekker met stempels en mijn stickers in de weer. Dan moet ik $5.45 afrekenen en ik betaal met een briefje van $20. Dit gaat de meneer van het loket niet handelen.

Hij loopt van de ene balie aan de voorzijde van het postkantoor naar de andere balie aan de achterzijde van het postkantoor en pakt een rekenmachine om te kijken hoeveel dollar hij mij moet teruggeven. En dames en heren….dan geeft ie ook nog een dollar teveel terug.

Ik heb er maar niks van gezegd en hem een hele fijne dag gewenst.

We zijn vervolgens na een sightseeing door Celebration doorgereden naar het Townhouse en daar heb ik weer een handdoekenwasje gedraaid. Ik ben toch zo zoet hier!

Voor de avondmaaltijd hebben we Chinees en lekker broodje van Subway gegeten in de foodcourt van de Premium Outlets. Toch nog een paar boxershorts voor Robert kunnen kopen en voor mijn vader een lekker luchtje.

Via de McDrive halen we een vanille sundae ijsje en rijden we terug naar ons huisje voor 18 dagen. Via uitzending gemist kijken we op mijn laptop naar de laatste aflevering van de slechtste chauffeur van Nederland. Pim is de terecht winnaar van deze bokaal.

Robert gaat morgen uitslapen, ‘s middag gaan we naar de Flea Market en naar de Walmart aan de 192.  Verder geen plannen, het is ook vakantie!!

dinsdag 5 juli 2011

Dag 11, Aquatica en eten met vrienden

 

Om het gebrek aan foto’s van gister goed te maken, vandaag veel foto’s en wat minder tekst.

Het is vandaag the 4th of july, de geboortedag van Amerika. We merken er niet heel veel van. Het is drukker dan normaal op de wegen. In de parken was het al ontzettend druk de laatste dagen. Er zijn geen uitbundige versierselen etc. te bemerken.

Ronald heeft inmiddels 3 tbl Colchicine in genomen en de pijn in de enkel wordt in elk geval minder, aan de dikte van de enkel is nog niets veranderd.

Volgens de weerman van Fox wordt het vandaag en morgen nog heel mooi weer en daarna worden er weer veel thunderstorms verwacht (70-80%).

Vandaag en morgen dan naar Aquatica en de dagen daarna (ligt aan de jicht) weer eens een bezoekje aan Seaworld brengen.

We staan weer om 7u op en om 08.10u zitten we in de auto. Robert is dan amper wakker, kan net een glaasje sap drinken maar is nog geen mens. Geeft niks, hij heeft nog een half uurtje reistijd om het ventje te worden. Er staat niet zo’n flinke rij als gister bij Aquatica en de kaartlezers staan nog niet aan want we zijn er om net voor 9u..

Binnen is het zeker rustiger dan gister, de lazy river lijkt nu niet op soep met mensen. Ik koop voor Robert een all-you-can-eat pass (met de annual pass $15) en hij kan de dag beginnen met een heerlijke meloensalade. Hij gaat nog een paar keer terug voor een pizza slice, koffie, mountain dew, cookies etc.. Aanrader.

Het is om 10.30u 35°C en we liggen veel in het water. Ronald doet wat oefeningen in het water om het vocht uit de enkel te krijgen.

Vanavond om 18u halen we onze vrienden op in het Hilton tegenover DTD. we gaan dat met z’n allen een hapje eten op de International Drive. Zij hadden pas laat op de avond een reservering in Ohana (om 21.30u) en dat gaan ze niet halen de eerste dag in Florida. Ze hebben een nachtje van 3 uur slaap achter de rug, dus om reserveringstijd willen ze eigenlijk in bed liggen, logisch. We hebben afgesproken om bij Sizzler te gaan eten. Iedereen kan lekker gevarieerd bestellen en zoveel eten als een ieder wil.

Hier nog een kleine impressie van de rit naar het Hilton toe, geen foto’s van het diner.

Vuurwerk van Disney was op afstand prachtig, vuurwerk van onze buurtjes was minimaal.

morgen weer een hele gewone dinsdag….